Το «τώρα» κόντρα στο «από τώρα...»

Η κλήρωση του Κυπέλλου κυρίως στην ΑΕΚ πρόσθεσε βάρος. Ο Ολυμπιακός αφενός δεν έχει Ευρώπη και αφετέρου έχει μεγαλύτερο ρόστερ. Ο ΠΑΟΚ από την πλευρά του, επίσης δεν έχει Ευρώπη, επιπλέον στο Κύπελλο σε αυτή τη φάση δεν έχει ντέρμπι που τουλάχιστον θα του πάρει τόση ενέργεια όπως στους άλλους δύο και κυρίως, ο ΠΑΟΚ είναι μια ομάδα που εδώ και μήνες λειτουργεί σαν να μην συμβαίνει τίποτα τριγύρω του, εκτός από το στόχο του πρωταθλήματος. Πιθανώς, λοιπόν, έτσι να προσεγγίσει και το Κύπελλο.

Του Θοδωρή Τσούτσου

Η ΑΕΚ, όμως; Εδώ, λοιπόν, φτάνει η ώρα να δούμε διαφορές σε φιλοσοφία και τρόπο σκέψης των τριών "μονομάχων". Ο Ολυμπιακός εδώ και χρόνια παίζει για το... "και τώρα". Ο ΠΑΟΚ, όπως διαμόρφωσε την ομάδα του στα τέλη Αυγούστου και όπως προσεγγίζει μέχρι στιγμής τη χρονιά του, δείχνει να ζει με το... "τώρα ή ποτέ". Η ΑΕΚ είναι λίγο διαφορετική περίπτωση.

Καλύτερη ή όχι θα φανεί στην πορεία. Αλλά πάντως διαφορετική. Διότι είναι σαν να παίζει για το... "από τώρα". Από εδώ και στο εξής. Με λίγα λόγια η ΑΕΚ της διεκδίκησης και της επιθυμίας για κατάκτηση, είναι και στη διαδικασία της δημιουργίας. Εδώ και κάμποσο καιρό, αλλλα και φέτος.

Αυτή η διαδικασία, λοιπόν, που ήδη μετράει κάποια χρόνια ζωής, δεν γίνεται να διακοπεί για καμιά 35αριά ημέρες. Οι οποίες ναι μεν κρίνουν τα πάντα, αλλά για φέτος. όλη η υπόλοιπη διαδρομή, η προπέρσινη, η περσινή και η φετινή, κρίνουν και τις επόμενες σεζόν της.

Αυτό δεν μειώνει καθόλου την πιθανότητα αποτυχίας της ομάδας. Αν συμβεί αυτό, θα αναλάβει και το κόστος και δεν θα είναι καθόλου μικρό. Όπως θα πιστωθεί και όλη την αξία της πιθανότητας να πετύχει σε πολλές διοργανώσεις και άρα σε πολλά επίπεδα. Ωστόσο, ούτε η μία πιθανότητα ούτε η άλλη πιθανότητα δεν μπορούν ή δεν πρέπει να επηρεάσουν ή και να σταματήσουν όλο το υπόλοιπο που συμβαίνει στο σύλλογο. Για μια ομάδα που έχει βάλει φέτος στους αγώνες της καμιά 15αριά Έλληνες ποδοσφαιριστές, με μέσο όρο ηλικίας που τσίμα - τσίμα ξεπερνά τό όριο ενηλικίωσης σε κάποιες χώρες (τα 23 χρόνια), τη στιγμή που οι αντίπαλοι παίζουν με 5-6 ο καθένας.

Κι επίσης για μια ομάδα που χρησιμοποιεί όλες τις αγωνιστικές παρουσίες της για να κερδίζει μεν, όπως άλλωστε και οι άλλοι, αλλά και ταυτόχρονα για να ανεβαίνει σκαλοπάτια. Είτε στη διεκδίκηση τίτλων. Είτε σε ευρωπαϊκή βαθμολογία. Είτε σε λειτουργία. Με αυτή την έννοια, λοιπόν, η ΑΕΚ δεν έχει περιθώρια επιλογής. Θα συμβεί με μια έννοια, σίγουρα δεν πρόκειται να βγάλει όλους τους αγώνες στις τρεις διοργανώσεις με 12 ή 13 ποδοσφαιριστές.

Εκείνο, όμως, που στην πραγματικότητα δεν έχει περιθώριο να κάνει και που δεν δείχνει διάθεση να κάνει, αν κάποιος διαβάσει τη "γλώσσα του σώματος" του αγωνιστικού τμήματός της, είναι να μην δώσει σημασία για παράδειγμα στο Κύπελλο. Ή για παράδειγμα στην Ευρώπη. Προκειμένου για το μεγάλο στόχο της, που ασφαλώς και δικαίως είναι το πρωτάθλημα.

Αν έκανε κάτι τέτοιο, θα ήταν σαν να ακύρωνε τον εαυτό της. Διότι όταν άρχισε να ξαναδημιουργείται και τελικά στα αλήθεια να επιστρέφει, φέτος περισσότερο από ποτέ, για αυτό το λόγο το έκανε. Για να μπορεί να μην επιλέγει, ακόμη και αν δεν είναι έτοιμη σε απόλυτο βαθμό για να υποστηρίξει κάτι τέτοιο. Διότι δεν είναι. Αλλά για να μπορεί να διεκδικεί. Και τελικά να κατακτά.

Άλλωστε, κάποια στιγμή σε κάποιες ευρωπαϊκές βραδιές της ΑΕΚ φέτος, το είχαμε ξαναπεί. Ο πιο ασφαλής τρόπος για να κατακτήσεις κάτι, είναι να διεκδικείς τα πάντα!